OPATOWIANIE MNIEJ ZNANI, CZASAMI ZAPOMNIANI
Na opatowskim cmentarzu po prawej stronie od wejścia znajduje się kamienna kolumienka z przejmującą inskrypcją „żałobna matka utraciwszy 9 córek i 2 synów, z których jedna z Zielińskich, Darowska Aniela przeżywszy w małżeństwie dni 15 przeszła do wieczności w 1855 roku”. Rodzina Darowskich należała do elity opatowskich rodów drugiej połowy XIX wieku, natomiast na początku XX wieku kilku przedstawicieli znalazło się w grupie tworzącej podwaliny państwa polskiego po odzyskaniu niepodległości. Najwyższe zaszczyty i funkcje państwowe osiągnął Ludwik Darowski (urodzony 11 VIII 1881 w Opatowie, zm. 15 XI 1948 w Warszawie) – polityk, od 1921 do 1924 minister pracy i opieki społecznej, wojewoda łódzki i krakowski, członek loży wolnomularskiej w Warszawie.
W dniu 15 grudnia 1922 roku otrzymał misję utworzenia rządu, której nie zrealizował ze względu na tragiczną śmierć prezydenta Gabriela Narutowicz w zamachu następnego dnia. W sierpniu minie 140 lat od dnia jego urodzin.
